W ostatnim czasie wzrosła liczba zgłoszeń dot. podejrzanego zabarwienia wody w zbiornikach wodnych (głównie jeziorach, stawach). Wskazać należy, że głównym winowajcą są sinice, które mogą być obecne w słodkich i słonych wodach, włącznie z rzekami, jeziorami, stawami i oceanami.
Charakterystycznym objawem zakwitu sinic jest zmiana koloru wody, która może przybrać mętny, zielonkawy, niebieski, brunatny, fioletowy lub czerwony odcień. Zakwity sinic często powodują nieprzyjemny zapach, a na powierzchni wody zazwyczaj tworzy się kożuch i piana. Masowy zakwit sinic może powodować śmierć ryb i innych organizmów wodnych.
Choć lato jest sezonem największej aktywności sinic, to czynniki takie jak podwyższona temperatura, nadmiar substancji odżywczych czy bezwietrzna pogoda sprzyjają namnażaniu sinic o każdej porze roku, co może prowadzić do ich wykrycia również wiosną, jesienią, a nawet zimą.
Kontrolę gospodarowania wodami w pełnym zakresie określonym w art. 334 ustawy Prawo wodne (poza art. 334 pkt 8, tj. kontrola stanu jakości wody ujmowanej do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi oraz wody w kąpieliskach i miejscu okazjonalnie wykorzystywanym do kąpieli – kompetencja Państwowej Inspekcji Sanitarnej) wykonuje Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie.
Inspekcja Ochrony Środowiska wykonuje kontrole przestrzegania warunków ustalonych w decyzjach wydanych na podstawie ustawy Prawo wodne m.in. w zakresie składu ścieków odprowadzanych do środowiska.
W sytuacji braku uregulowania formalnoprawnego w zakresie korzystania z wód kompetencje do kontroli posiada Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie.
