Sinice, nazywane również cyjanofitami, cyjanobakteriami lub cyjanoprokariotami, to organizmy występujące w różnych środowiskach na Ziemi. Mogą być obecne w słodkich i słonych wodach, włącznie z rzekami, jeziorami, stawami i oceanami.
Charakterystycznym objawem zakwitu sinic jest zmiana koloru wody, która może przybrać mętny, zielonkawy, niebieski, brunatny lub czerwony odcień. Zakwity sinic często powodują nieprzyjemny zapach, który może przypominać zapach gnijących ryb lub pleśni. Przy dużym zakwicie na powierzchni wody zazwyczaj tworzy się kożuch i piana. Masowy zakwit sinic może powodować śmierć ryb i innych organizmów wodnych.
Zakwity sinic mogą mieć różne przyczyny, ale najczęściej są one związane z nadmierną ilością składników odżywczych, takich jak azot i fosfor, w wodzie. Wysoka temperatura wody, nasłonecznienie, niska ruchliwość wody i niski poziom tlenu także mogą przyczyniać się do wzrostu populacji sinic. Zakwity sinic mogą mieć bardzo różnorodną barwę, a więc nie każda zmiana zabarwienia wody spowodowana jest odprowadzaniem ścieków lub powierzchniowym spływem zanieczyszczeń do wód.
Obecnie panujące warunki atmosferyczne są idealne dla rozwoju sinic. Obniżenie poziomu wody w zbiornikach wodnych, występujące w związku z panującymi upałami, powoduje wzrost zasolenia tych wód i zmniejszenie zawartości tlenu. Badania prowadzone w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska przez Regionalny Wydział Monitoringu Środowiska w Bydgoszczy, wykazały niską zawartość tlenu rozpuszczonego (< 4,0 mg O2/l.) na niektórych jednolitych częściach wód powierzchniowych, co może zwiększać ryzyko śnięcia ryb.
