W dniu 9 listopada br. do tut. Delegatury wpłynął wniosek o interwencję dotyczącą zanieczyszczenia śródpolnego zbiornika wodnego substancją o kolorze czerwonym.
Inspektorzy WIOŚ Delegatura w Toruniu udali się we wskazane miejsce. W trakcie wizji lokalnej dokonano analizy wód zbiornika pod względem zawartości tlenu, temperatury, wartości ph oraz przewodnictwa. Wyniki pomiarów: temperatura wody 6°C, zawartość tlenu 2 mg O2/l, pH 7,5 i przewodność 720 µS/cm. W okolicy zbiornika wyczuwalny był charakterystyczny zapach siarkowodoru (zbliżony do zapachu zepsutych jaj).
Powyższe warunki świadczą o zakwicie bakterii z grupy bakterii purpurowych – samożywnych (chemoautotroficznych) bakterii zawierających w komórkach bakteriochlorofil i czerwone pigmenty (bakteriopurpurynę); zdolnych do fotosyntezy; występujących naturalnie w źródłach siarczanych, bagnach i mułach dennych. Niektóre gatunki bakterii purpurowych utleniają siarkowodór jako źródło wodoru w procesie fotosyntezy. Kryterium ich występowania stanowi jednoczesna obecność siarkowodoru i tlenu, ponieważ z utleniania siarkowodoru w warunkach tlenowych i przy dostępie światła czerpią energię potrzebną do asymilacji dwutlenku węgla.
W przypadku badanego zbiornika, z uwagi na brak dopływu ścieków, których obecność mogłaby sugerować obecność zanieczyszczeń bytowych, powiązanych z działalnością człowieka, oraz bogatą roślinność porastającą jego brzegi (m.in. olsza czarna) źródłem materii organicznej są opadające liście. Ich rozkład w procesie butwienia mógł zainicjować powstanie warunków sprzyjających masowemu rozwojowi bakterii purpurowych, którego skutkiem jest intensywnie czerwone zabarwienie wody.